Geert De Bolster
Wil je hond spelen met andere honden
Vaak hebben hondeneigenaren de drang om hun hond te laten spelen met andere honden. Honden die elkaar kennen kunnen heerlijk samen spelen. Maar daarmee is eigenlijk ook alles gezegd. In de meeste gevallen is het gedrag dat hondeneigenaren beschrijven als spelen, gewoon opgewonden gedrag bij honden die controle proberen te nemen over elkaar. In dit artikel lees je waarom honden niet spelen met honden die ze niet kennen en hoe spelgedrag tussen honden eruit ziet, wat de spelregels van spel zijn en waarom hondeneigenaren willen dat hun hond gaat spelen met andere honden.
Waarom je wil dat je hond wil spelen met andere honden
Wekelijks wordt Ombra, mijn Italiaanse waterhond, tijdens het wandelen in het bos belaagd door een opgewonden hond. Nadat de hondeneigenaar tevergeefs heeft geprobeerd de hond terug te laten komen, roept hij mij van ver toe: “hij doet niets hoor. Hij wil alleen maar spelen”. Vaak is dit het resultaat van het verlangen van een hondeneigenaar die wil dat zijn hond wil spelen met andere honden. Maar de hond wil niet spelen. Hij komt naar Ombra toegelopen om te voorkomen dat zij naar hem zou komen. Wellicht hebben dit type honden, die steeds met ‘andere honden willen spelen’ als pup en jonge hond heftige emoties ervaren, tijdens het contact met andere honden. Daardoor worden ze emotioneel overspoeld, van zodra ze een andere hond opmerken en rennen naar hen toe.
Biologisch gezien is het onnatuurlijk om pups in contact te brengen met vreemde pups. Bekeken vanuit de overlevingskansen van een pup, is dit gewoon gevaarlijk. Moeders zorgen voor hun pups en doen er alles aan omdat er niets met hen zou kunnen gebeuren. Pas vanaf de leeftijd van 17 weken, zullen jonge hondjes zich wat vrijer beginnen gedragen en zal de moederzorg afnemen. Tot die leeftijd socialiseren en spelen de pups met de nestgenootjes maar niet met vreemde honden, noch pups. Pups ontwikkelen sociale vaardigheden in het nest – niet t.o.v. vreemde honden maar in relatie met de eigen sociale groep.
Pups worden naar de puppy ‘socialisatieklas’ gebracht om te socialiseren met andere vreemde pups. Maar pups hebben dergelijke socialisatie niet nodig. Het zijn de hondeneigenaren die willen dat hun pup met andere honden leert overeen te komen. Men is bang dat hun hond later agressief zou zijn t.o.v. andere honden. En dit komt doordat hondeneigenaren oude en voorbijgestreefde theorieën overnemen van anderen. Door met de pup naar een zogenaamde puppysocialisatieklas te gaan is het risico groot dat men het omgekeerde bekomt. De kans dat je pup zich onveilig voelt tijdens een socialisatieklas is groter dan dat hij er zich goed en veilig zal voelen. Je pup zal er een manier zoeken om met de heftige emoties die hij ervaart om te leren gaan. Honden die later de naam krijgen van “hij wil alleen maar spelen” vertonen opgewonden gedrag als ze een andere hond zien.
Je pup hoeft niet met andere honden te spelen om sociale vaardigheden te ontwikkelen. Hij heeft ze al ontwikkeld in het nest. Het is veel beter om je pup of jonge hond vertrouwt te maken met het feit dat jij met hem zal spelen. Dat is hetgeen je pup of hond nood aan heeft.
Spelen met andere honden is een zaak van vertrouwen
Bovenstaande is een beeld, bekeken vanuit het natuurlijk gedrag van de hond. Maar omdat honden zo’n een sterk vermogen hebben om zich aan bepaalde leefomstandigheden aan te passen en omdat honden meesters zijn in het vredevol samenleven met andere wezens, kunnen ze het ook fijn vinden om met honden te spelen die niet tot hun gezin behoren. Spelen met andere honden is echter een kwestie van vertrouwen.
Honden kunnen 3 soorten positieve relaties aangaan met een ander:
- De zorgende en vertrouwensvolle relatie met gezinsleden.
Dit is de relatie die roedelleden of leden van dezelfde sociale groep met elkaar ontwikkelen en in stand houden. Door permanent met elkaar samen te leven, voelen zich veilig t.o.v. elkaar en ontstaat er spel. Spel is het gevolg van vertrouwen en versterkt het vertrouwen in elkaar. - Vriendschappelijke relatie met bekenden.
Wanneer honden de tijd krijgen om vreemden te leren kennen, zal er zich een vertrouwensrelatie vormen. Onder bepaalde omstandigheden groeit het veiligheidsgevoel en ontstaat er vertrouwen t.o.v. elkaar. Daardoor kunnen honden elkaar uitnodigen om te spelen. Ook hier zal goed spel bijdragen aan het versterken van wederzijds vertrouwen. - Vriendelijke en open relatie met vreemden.
Honden zijn roedeldieren – door ons sociale dieren genoemd en zijn territoriaal ingesteld. Maar honden zijn ook meesters in het delen van de wereld, waarbij ze tegelijk elkaar met rust laten. Dit is de vorm van ‘samenleven’ die honden van nature zullen vertonen. Wanneer honden voldoende ruimte hebben, zullen ze elkaar de ruimte geven om er te zijn. Men heeft respect voor elkaars aanwezigheid en bieden elkaar bestaansrecht aan. Maar echte contacten zullen er zich niet stellen, laat staan spelgedrag. Spelen met andere honden die men niet kent is onnatuurlijk en gevaarlijk.
5 spelregels tijdens het spelen met andere honden
Honden hebben ongeschreven en afgesproken regels voor spel. Dit is belangrijk, want tijdens spel met andere honden kan het er , afhankelijk van het type hond en zijn karakter, heftig aan toegaan. Mochten de regels er niet zijn, bestaat de kans dat het spel uit de hand loopt en er agressie ontstaat. Dat is bijvoorbeeld een reden waarom vreemden honden niet met elkaar zullen spelen. Ze kunnen er onvoldoende op vertrouwen dat de spelregels zullen worden toegepast.
- Spel gebeurt altijd op uitnodiging en is niet verplicht
De ene nodigt de ander uit om te spelen door het vertonen van de spelboog. De hond die uitnodigt buigt door de voorpoten en geeft daarmee aan dat hij de intentie heeft om te spelen en het veilig zal houden. Wanneer de ander op het spel wil ingaan, zal deze eveneens een spelboog aannemen. Vanaf dan kan het spel beginnen. - Spel gaat door zolang de ander het leuk vindt.
Wanneer één van de partijen het niet meer leuk vindt of moe wordt, zal deze door zogenaamde stopsignalen aangeven dat hij het spel wil beëindigen. Enkele stopsignalen zijn: stoppen en stilstaan, snuffelen aan de grond, wegkijken. De andere hond zal de stopsignalen opmerken en het spel staken. Na een tijdje kan het spel weer losbarsten of kan het definitief ophouden. - Het opwindingsniveau van de hond stijgt niet.
De derde spelregels die honden tijdens het spel met een andere hond hanteren is het gevolg van spelregel 2. Tijdens spel kan de opwinding van de een of andere hond toenemen. Bij een te hoge opwinding bestaat de kans dat de hond de zelfcontrole verliest en de stopsignalen van de ander niet meer kan waarnemen. Daarom wordt het tijdens het spelen, het opwindingsniveau onder controle gehouden en dit onder andere door middel van het vertonen en reageren op elkaars stopsignalen. - Honden bijten elkaar maar niet te hard
Tijdens het spelen met andere honden wordt er in elkaars lichaam gebeten. Doordat het opwindingsniveau niet te hoog is, zal het bijtgedrag niet te hard zijn en zal de ander geen pijn ervaren. Het bijten is ook steeds op een andere plaats op het lichaam. - De leidende rol tijdens het spel wisselt voortdurend.
Tijdens het spelen met andere honden, is het belangrijk dat beide partijen het leuk kunnen blijven vinden. Daarom wordt er geregeld van leidende rol gewisseld. Dat kan je zien dat de ene keer hond A hond B zal achtervolgen en plots het omgekeerde zal plaatsvinden, waarbij hond B hond A gaat najagen. Of je ziet dat hond A in de nek bijt van hond B en vervolgens hond B hetzelfde doet bij hond A. Tijdens het worstelen zal hond A onderaan liggen en dan weer hond B de bovenhand halen. Wanneer er met een voorwerp wordt gespeeld, zal de ene keer hond A het spelvoorwerp proberen te beschermen en vervolgens zal hond B met het speeltje aan de haal proberen gaan.
Misverstanden rond spelen met andere honden
Hopelijk herken je bovenstaande spelgedrag wanneer je hond met andere honden aan het spelen is. Maar het is goed om ook de misverstanden van spelgedrag onder ogen te kunnen zien.
- Wanneer je hond op een andere hond afstormt en deze zonder uitnodiging tot spel begint te bespringen, te bijten en op te jagen is er geen sprake van spel.
- Wanneer een hond de ander hard bijt en steeds op dezelfde plaats op het lichaam bijt, kan het gedrag als ‘pestgedrag’ worden beschouwd. Echter van spel is er dan geen sprake.
- Wanneer je hond door een bepaalde hond voortdurend wordt nagejaagd is het geen spel.
- Indien het spel enkel bestaat uit elkaar najagen, is er sprak van controlegedrag van de honden om te voorkomen dat er een conflict kan ontstaan. Maar dergelijk gedrag is geen spel.
- Als honden elkaar proberen te berijden is er sprake van te veel opwinding. Dit is geen element van spelgedrag.
Bekijk ook eens de online videocursus: Waarom doet mijn hond wat hij doet en leer alle geheimen over het gedrag van je hond.
Andere interessante blogs:
Wil je meer inspirerende informatie over honden ontvangen? Schrijf je dan hier in.
Laat hier je naam en email achter
Wij nemen je privacy ernstig
mooi en helder Geert. Dit maakt veel duidelijk en geeft richtlijnen.